مقاله اسطوره مصر

مقاله اسطوره مصر

بخشهای مختلفی از متن مقاله:

از اسطوره های مصر 

اسطوره شناسی مصر چشم اندازی پرجلوه و پیچیده از تصویر بصری و نوشتاری است كه در نقاشی های آرامگا ه ها و معابد وپاپیروس های باستانی پیش روی ما قرار می گیرد. این اسطوره ها كه برخی بازتاب تلاش فكری مصریان برای توضیح چگونگی آفرینش جهانند و برخی حكایاتی ماجراهای خدایان یا قصه هایی یكسره ساخته و پرداخته تخیل، اغلب داستان هایی هستند شیرین و مفرح و مهیج كه ما را به باورهای غریب و بغرنج و تخیل باورمصریان باستان آشنا می سازند.

گب، خدای زمین مصریان باستان و نوت، الهه آسمان، چهار فرزند به دنیا آوردند: اوزیریس و سث، دو پسرانشان و ایزیس و نفثیس، دخترانشان.

اوزیریس به عنوان فرزند ارشد گب و نوت حق حکومت بر سرزمین مصر را به ارث برد. محل ولادت او در روزتا (رشید) واقع در گورستان متروکه ای بود. این محل برای ولادت اوزیریس تناسبی ویژه داشت چراکه او خدای مردگان و خدای جهان زیرین خوانده می شود.

...

خوشه پروین در اسطوره مصر

خوشه پروین و یا هفت خواهر یکی از معروفترین خوشه ستاره ای باز در اسمان است که از زمان های بسیار قدیم مورد ستایش بوده است. خوشه پروین نه تنها از نظر ستاره شناسی بلکه از نظر اسطوره های باستان در میان یونانیها و مصریها دارای ارزش بسیاری بوده است. طبق افسانه های یونان زیوس این هفت خواهر را در آسمان قرار داد تا آنها از آز اریون رها سازد. بعد از مرگ اریون , زیوس او را در پشت هفت خواهران قرار داد تا این افسانه همیشه باشد و اریون همیشه در تعقیب این هفت ستاره باشد.

طبق افسانه های آمریکای قدیم این هفت ستاره سمبل هفت دوست بودند که به‌اسمان سفر کردن و راه خود را گم کردند و در آسمان ماندند. هفتمین خواهر به سختی دیده میشود و میگویند که او خواستار بازگشت به زمین بود و به علت گریه ی فراراوان روشنایی خود را از دست داد. در اطوره های یونان میگویند که هفتیمن آنها Merope از خواهران خود به علت ازدواج با یک مرد فانی خجالت میکشید.

در افسانه های مصری آمده است که وقتی یک کودک به دنیا می آمد هفت هاتر(Hathor) پیش او می آمدند و سرنوشت او را رقم میزدند. گفته میشد که آنها سرنوشت و زمان مرگ هر مصری را رقم میزنند. آنها به صورت ۷ خانم نمایش داده میشدند و در زمانی که یونانی ها بر مصر حکومت میکردند خوشه پروین سمبل آنها بود.

...

ریشه های پیدایش نگاره دایره بالدارمصر 

اکنون پس از چند جستار درباره اسطوره های خورشیدی مصر، بایسته است به اندیشه دایره بالدار مصری پرداخته پیدایش آنرا کندوکاو نماییم. این کندوکاو از آنجا ارزش می یابد که می دانیم دایره بالداری که ایرانیان باستان در «پارسه» (تخت جمشید)، شوش و دیگر یادمانهای خود نمایش دادند و نیز شیوه ساخت دروازه ها و پنجره های کاخها و نیز بخشی از ستونها و همچنین درون آرامگاههای نقش رستم از الگوی هنری مصری پیروی می کرد. نیز دایره بالدار مصری مادر دایره های بالداری بود که از نیمه دوم هزاره دوم پ.م درمیان مردمان کهن هتیتی، میتانی، اوگاریت، مردمان میان رودان، اورارتوییان، مردمان فلسطین، فینیقیه و... نمایش داده می شد.

در جستار سوم «ریشه های پیدایش نگاره دایره بالدار» دیدیم که همسانی میان «را» خدای خورشید مصری و «هوروس»‌ خدای آسمان به آنجا رسید که خورشید نیمروز را «را-هراختی» (Ra-Harakhty) یعنی «را که هوروس دو افق اوست» نامیدند. خورشید در هنگام نیمروز برفراز زمین بود و در بیشترین روشنایی و در پندارهای مصری در هنگام جوانی. این درآمیختگی اسطوره ای «را» و «هوروس» چنان شد که دایره سرخرنگ خورشید را که مصریان آنرا «آتن»  (Aten) می گفتند، در میان بالهای گشوده یک شاهین که نماد هوروس بود نمایش داده و از آنجا بود که پندارهای «دایره بالدار» زاده شد .