مقاله سنبل Hyacinthus

مقاله سنبل Hyacinthus

قسمتی از متن:

سنبل گیاهی است به رنگ­های متنوع و گل های نسبتاً فراوان كه همزمان با شروع فصل بهار دیده می‌شود. نام جنس این گیاه Hyacinthus است. سنبل گیاهی پیازی و پات پلنت Pot plant است و كمتر از آن به عنوان گل شاخه بریده استفاده می­شود، بلكه بیشتر مصرف آن بصورت گیاه گلدانی است.

معمولاً پیاز­های نیمه مقاوم به سرمای این گیاه را پیش رس می­كنند تا در عید نوروز از گل آن‌ها استفاده كنند. پیاز­های سنبل را در محیطی با خاك سبك و غنی از مواد غذایی كشت می­كنند. اما برای كاشت این پیاز­ها باید دو نكته را مورد توجه قرار داد :

1)3 تا 4 سانتی‌متر از انتهای پیازها خارج از خاك قرار گیرد. همه طول پیاز را در داخل خاك قرار ندهید؛

2)     بعد از كاشت پیاز­ ابتدا مدتی در حرارت پایین باشد، تا حجم مناسب و لازم ریشه در روی پیاز‌ها تشكیل شود. سپس این پیاز­ها را به مكان گرم با درجه حرارت حدود 15 درجه انتقال ­دهید تا رشد اندام‌های هوایی آغاز شود. چنانچه نحوه تشكیل ریشه بخوبی انجام نگیرد استقرار گیاه در خاك و رشد و نمو بعدی گیاه با موفقیت همراه نخواهد بود.

برای به گل رفتن و دوام گل‌های سنبل، قبل از كاشت باید پیازها تیمار حرارتی شوند. سنبل­های كاملاً درشت قبل از برداشت برای مدتی در دمای 15 درجه سانتیگراد، سپس حداقل به مدت 6 هفته در دمای 9 درجه سانتی‌گراد نگهداری شوند و بعد از آن برای كاشت گیاه شرایط و مواردی را كه قبلاً گفته­ شد را به همان ترتیب اجرا كنید تا یك سنبل پر گل داشته باشید.

تكثیر سنبل بوسیله پیازچه­های محدود و كم آن صورت می­گیرد. معمولاً برای افزایش تعداد پیازچه­ها در سطح قاعده پیاز خراش­های مثلثی شكل و یا خراش­هایی بصورت صلیب­ ایجاد ­كنید. بدین­ سان محل­های خراش داده شده باعث تحریك به پیازشدگی پیاز می­شوند. اما بطور معمول تعداد پیازچه­های بدست آمده از پیاز­های متوسط و معمولی سنبل فقط بین 3 تا 5 پیازچه است، به همین دلیل تكثیر سنبل با محدودیت همراه است.

روش دیگر تكثیر سنبل استفاده از بذركاری است. برای به گل رفتن بذر پیازهای سنبل زمان طولانی لازم است. هم‌چنین كشت سلولی سنبل یا  Tissue culture هم روش مناسب دیگری برای تكثیر آن است.

گل سنبل

Hyacinthus  Orientalis

سنبل گیاهی است که از زمانهای قدیم کاشتن آن متداول بوده است .

این گیاه از خانواده سوسنیها و پیازی ، به بلندی 15 تا20 سانتیمتر  و گل های زودرس آن بشکل خوشه انتهای ساقه گوشتی معمولا از نیمه اسفند تا فروردین باز میشود و به رنگهای سفید ، قرمز ، آبی ، بنفش ، صورتی و زرد و غیره است .

این گیاه را در آپارتمان می توان درون پیت ، ماسه و یا آب پرورش داد .

برای نگهداری آن در آب به گلدانهای مخصوصی نیاز دارد که دارای دهانه ای گشاد و گلوگاهی باریک باشند ، بقسمی که آب ریشه ها را فرا گرفته و مماس با انتهای پیاز گل باشد.

سنبل ، در تاریکی مطلق ریشه تولید میکند .

بنابراین بهتر است بدین منظور پیاز را در قفسه آشپزخانه گذارده و حرارتی معادل 9 - 11 درجه سانتیگراد برای آن فراهم نمود .

پیازهائیکه در شن خوابانده شده اند را لازم است با گلدان در نقطه ای از باغچه که از خطر یخبندان محفوظ باشد دفن نمود .

برای اینکه بیرون آوردن گلدان از خاک در زمستان آسان شود می توان قبلا پوششی اطراف گلدان قرار داد .

زمانی سنبل را به روشنائی آورید که جوانه ها آنقدر برجسته شده باشند که بشود آنها را با دست لمس کرد .

هیچگاه گیاه را در مکانی که خیلی گرم باشد قرار ندهید .

هرچه می توانید بر روی برگها آب بپاشید تا شادابی خود را حفظ کنند .

برای نگهداری سنبل در منزل پیازهای پرورش یافته مخصوص مورد نیاز است که معمولا پس از یکبار گل دادن غیر قابل استفاده میشوند مگر اینکه در خاک مناسبی رشد کرده باشند که در این صورت هم ممکن است پیازچه ها دوسال طول بکشد تا گل بدهند .